W World of Tanks są dwie metody celowania w przeciwnika: ręczna oraz automatyczna. Namierzanie automatyczne domyślnie uaktywnia się prawym klawiszem myszy po nakierowaniu celownika na czołg przeciwnika a wyłącza klawiszem E. Po włączeniu go nasz czołg będzie śledził przeciwnika celując w sam jego środek - wystarczy tylko nacisnąć spust a pocisk zostanie wysłany w aktualną pozycję wrogiego czołgu. Niestety automatyczne celowanie ma wiele wad: nie uwzględnia ruchu przeciwnika stąd strzały oddane w mobilnego wroga prawie zawsze spudłują. Oprócz tego śledzi ono cel tak długo, jak tylko jest możliwe jest namierzanie. Przeciwnik, który będzie co chwilę chował cały pojazd za jakąś przeszkodą skutecznie sprawi, że używanie automatycznego celowanie stanie się bardzo uciążliwe. Dodatkowo, jeśli widoczna jest tylko część pojazdu wroga, celownik i tak będzie ustawiony na środek pojazdu wroga. Z tego też powodu warto zobaczyć, gdzie stoi nasz przeciwnik zanim zmarnujemy amunicję na strzelanie w stojące nam na drodze pagórki czy ruiny. Po trzecie: Pociski wystrzeliwane są obecnie w dolną część pancerza pojazdu wroga. Jest to bardzo wygodne w przypadku pojazdów niemieckich lub brytyjskich, które mają bardzo słabą płytę dolną pancerza, ale u innych nacji może powodować to częste rykoszety. Pomimo powyższych wad namierzanie automatyczne jest czasami wykorzystywane przy strzelaniu w nieruchome, słabo opancerzone cele na dużą odległość oraz w walce kołowej, gdy jesteśmy bardziej zajęci prowadzeniem pojazdu niż oddawaniem celnych strzałów. Namierzanie automatyczne jest szczególnie polecane lekkim czołgom szturmowym, gdzie wykorzystujemy naszą prędkość aby okrążać przeciwnika. W takich wypadkach namierzanie ręczne jest bardzo niewygodne, szczególnie podczas jazdy na nierównej nawierzchni. Drugą i zarazem najczęściej używaną metodą jest celowanie ręczne. W teorii wystarczy nakierować kursor myszy na cel, poczekać aż wieża czołgu obróci się w jego stronę i nacisnąć lewy przycisk myszy. W praktyce oddając strzał musimy wziąć pod uwagę kilka parametrów. Działa dostępne w grze różnią się prędkością oraz trajektorią lotu wystrzeliwanych pocisków, z tego też powodu musimy sami nauczyć się kiedy oddać strzał aby trafić przeciwnika. Strzelając w nieruchomy cel wystarczy mierzyć w sylwetkę czołgu i oddać strzał - pocisk poleci prosto we wroga. Niestety jeśli cel porusza się nie jest już tak łatwo: będziemy musieli przewidzieć kierunek w jakim będzie się poruszał i oddać strzał z wyprzedzeniem. W tym miejscu duże znaczenie ma prędkość pocisku. Niemieckie armaty 8,8cm KwK 43 L/71 mają bardzo dużą prędkość wylotową, więc wystarczy celować tuz przed przeciwnikiem aby go trafić. Z drugiej strony pociski wystrzelone z haubic, takich jak radziecka 152mm M-10 lecą znacznie wolniej i wymagają większej poprawki ze względu na szybkość poruszania się celu.
Celowanie ręczne można wspomóc używając trybu snajperskiego. Włączamy go wciskając odpowiedni klawisz (domyślnie jest to SHIFT), a wykorzystując kółko myszy możemy wybrać jeden z trzech poziomów przybliżenia. Dzięki trybowi snajperskiemu możemy łatwiej trafić poruszających się na dużych odległościach przeciwników oraz celować w słabe punkty wrogiego pancerza. Jednak tryb snajperski ma też swoje wady - ogranicza nam pole widzenia, dlatego po każdym oddanym strzale warto sprawdzić pozycje przeciwników na mapie albo wyłączyć tryb i rozejrzeć się po okolicy.
Dziękuje za przeczytanie mojego artykułu i mam nadzieje że bedziecie lepiej gra w world of tanks :)