Jak przeżyć w - 100 C ? Czyli poradnik jak przeżyć w Frostpunku

Doskonale zdaje sobie sprawę że dla wielu użytkowników Frostpunk jest sprawiedliwie trudną grą, przy tym trzeba jasno sobie powiedzieć że jest grą naprawdę trudną, mikro zarządzanie naszym miastem ogarniętym arktycznymi mrozami wcale nie jest łatwe, tym bardziej że prawie cały czas balansujemy na wielu krawędziach, poparcia ludzi, nadziei na lepszy dzień czy zwykłej moralności, czyli czy wyślemy dzieciaki do pracy w kopalni. Przy tym musimy też wiedzieć że Frostpunk oferuje nam całkiem sporo ciekawych rozwiązań rozgrywki, nasz poziom moralności może oddziaływać na bonusy które dostajemy za nasze decyzyjne, np jeśli zdecydujemy się na wprowadzenie automatonów czyli wielkich maszyn produkcyjny za naszych robotników ci nam podziękują że maszyny pracują dla nich i że nie muszą pracować na tak wielkim mrozie. Dla niektórych, którzy rozgryźli mechaniki Frostpunka, gra może wydawać się dosyć prosta do opanowania, jednak dla prawie każdego nowego w tym temacie zetknięcie się ze światem steampunkowej pary może być jak zderzenie się ze ścianą. Tym bardziej że gra ma bardzo wiele elementów które od siebie nawzajem zależą i w zasadzie bardzo łatwo coś zawalić, wówczas taka klęska będzie się za nami ciągnęła aż nas nie ugryzie. W tym króciutkim poradniku chciał bym wam poradzić 3 moim zdaniem optymalne metody rozgrywki, jedna pozytywna, druga totalitarna i trzecia optymalna dla każdego coś dobrego. Oczywiście każdy może grać jak mu się podoba, jego wola, istnieją również ogólne spojrzenie na całą rozgrywkę jeśli chcemy ją prowadzić w miarę sprawnie i sensownie, to oczywiście się tak da. Jednak moim zdaniem nudne jest przedstawiać wam coś takiego, zamiast tego przedstawie 3 możliwości poprowadzenia rozgrywki. Co prawda największą frajdę mamy jeśli sami coś prowadzimy i testujemy, jednak może też warto spojrzeć jak ktoś inny przeprowadza testy. Oczywiście chce tutaj przedstawić sposób na sam początek rozgrywki, jeśli ktoś dotarł do połowy to i tak przetrwa.

I. Metoda pozytywna - jest to najbardziej moralne podejście do rozgrywki, jeśli chcemy osiągną złote zakończenie i najbardziej moralne musimy się nastawić na naprawdę wiele trudnych wyborów które, początkowo jak się nam wydaje, nie będą się zwracać. Jednak jak w przypadku złych decyzji które wracają aby nas ukąsić, dobre wracają aby nas wesprzeć w najmniej oczekiwanym momencie. Oczywiście na samym początku powinniśmy się zdecydować na wprowadzenie zmiany awaryjnej, pamiętajmy również że jak najszybciej musimy wznieść warsztat i lecznice, kuchnia i myśliwi mogą poczekać, pierwszej nocy należy również postawić namioty dla naszych ludzi ale za nic w świecie jeszcze nie uruchamiać generatora, na tym etapie węgiel jest bardzo cenny. Kiedy nasi pracownicy zbudują namioty i minie północ wszystkich trzeba ustawić dłuższe zmiany, zaś następnego dnai wszystkich wysłać na zmiany awaryjne, tym samy surowce zostaną bardzo szybko zebranie. Oczywiście początkowo nisi ludzie będą chcieli nas zabić ale po czasie im przejdzie. Następnie po wyczyszeniu okolicy z zasobów priorytetem jest eksplorowanie mapy i badania, oczywiście ponieważ generator na tym etapie jest nie uruchomiony nasi ludkowie będą chorowali. Jednak napływ nowych ludzi pozwoli na rozwijanie strefy szpitalnej bez radykatnych metod, w tym czasie powinno już być uchwalone prawo opieki nad chorymi oraz dom opieki. Zaraz po opróżnieniu okolicy z wolny zasobów niezbędne są trzy rzeczy, myśliwi z żywnością (oczywiście tylko oni się opłacają, zapomnijcie o cieplarniach), huta żelaza oraz tartaki. Dalej nie zdobywamy węgla ale on będzie nam niezbędne dopiero na etapie co najmniej 12 dnia, kiedy temperatura zacznie spadać możemy wykorzystać technologie grzejników do ogrzania kuchni oraz jak najszybciej namioty pozamieniać w baraki. Kiedy nam się to uda a ludzi mamy dość możemy wykorzystać ludzi do pozyskania węgla i odpalenia generatora. Dzieci posyłamy do szkoły i szybko uchwalamy prawo pomocy dzieci w warsztatach, opieka nad chorymi opłaca się tylko w trybie nieskończoności. Jeśli dotarliśmy, oczywiście między czasie trzeba wydłużać zmiany do maksimum choć nie powinno się wprowadzać zmian awaryjnych w zakładach pracy, gdyż jaka kolwiek zmiana może zakończyć się śmiercią pracownika. Kiedy nasi ludzie będą mieli dość powinniśmy iść na ustępstwa i nie marudzić za bardzo. Normą jest arena oraz bar, jednak bez domu publicznego ! Wprowadzenie bimbru nie jest konieczne ale nic się nie stanie jeśli to zrobimy. Ten sposób rozgrywki nastawia nas na całkowitą empatię więc oczywiście przyjmujemy do miasta wszystkich i wykorzystujemy do maksimum ich moce przerobowe. Jeśli dotarliśmy do połowy rozgrywki to dalej już sobie poradzicie. W prawie każdym scenariuszu najważniejsze jest jednak jak najszybsze przeskoczenie z czynnika ludzkiego na mechaniczny, czyli wprowadzenie do produkcji automatonów, rozumieją że to oczywista oczywistość nie wspominam o tym w każdym scenariuszu, uznając to za rzecz domyślną.

Wersja druga to balas środka, zakłada nieco bezwzględności jak i nieco moralności. Zasadnicza różnica w sposobie rozgrywki to posłanie dzieci do lekkiej pracy (ale nie ciężkiej !) i od razu do zbierania, podobny manewr jak poprzednio, zbieramy zasoby i zmiany awaryjne. Tutaj ponieważ mamy dzieciaki znacznie szybciej zbieramy zasoby ale badania nie przyspieszają, w rozwiązaniu średnim nieco wkurzamy naszych podwładnych i lecimy z nimi w kulki raz dotrzymując słowa a raz nie, kiedy pojawi się możliwość wymuszenia na nich pracy to robimy to bez wahania. Kiedy klasycznie rozwiniemy się do poziomy zadowalającego zapewniając sobie stabilną gospodarkę żywności, drewna i stali wchodzimy na nowy pułap. W tym wypadku mamy nieco łatwiej, dzieciaki mogą pracować w kuchniach oraz w zbieraniu węgla, to sprawia że gospodarka węglowa jest praktycznie cały czas płynna. W tym scenariuszu robimy pewne kompromisy, co znaczy nad rannymi opiekujemy się normalnie, jednak musimy uchwalić ustawę o maksymalizowaniu miejsca dla chorych, dzięki czemu lecznice są w stanie przyjąć prawie wszystkich ludzi. Oczywiście w pubie wprowadzamy dom publiczny, bimber, pojedynki jednak możemy sobie darować jako że staramy się aby nikt nie zginą.

Trzeci scenariusz to przetrwanie za wszelką cenę i zbudowanie świata jak z Orwella, komunizm pełną gębą. Na początku dzieciaki do roboty i zmiany awaryjne, klasycznie. Ale aby dokręcić śrubę posyłamy dzieci do najcięższych robót, wiele z nich zginie ale cóż. W lecznictwie radykalna terapia oraz segregacja pacjentów jest normalna, w społeczeństwie nowym tylko produktywni coś dostają. Oczywiście na arenach wprowadzamy prawo pojedynków, zaznaczam że niektóre mogą zakończyć się śmiercią, jest to jedyny minus tego. Wprowadzając drakońskie prawa nie patyczkujemy się z naszymi niewolnikami, gdzieś mamy ich zachcianki i żale, nikogo one nie interesują, a kiedy pojawi się opcja tłumienia strajków wykorzystujemy ją na maksa. Gra daje nam bowiem możliwość tłumienia wszelkich protestów. Na koniec uważam że w rozgrywce niemoralnej o wiele łatwiej o żywność, wówczas opłaca się postawić jedna cieplarnie oraz wprowadzić prawo przerabiania martwych ludzi (niewolników) na kompost do cieplarni, wówczas problemy żywnościowe znikną na dobre. Ale aby byś uczciwym postępowanie w taki sposób może się na nas zemścić w postaci niekorzystnych ewentów, albo niespodziewanych losowych zdarzeń, zazwyczaj rzadko kiedy korzystnych. Choć gra momentami naprawdę jest trudno i potrafi dać srogo w kość, to zdecydowanie da radę przejść bez problemu wybierają scenariusz średni. Jest też możliwe odbycie scenariusza złotego czyli jedynie moralne decyzje. Zaznaczam jednak że wówczas jest o wiele bardziej trudno. Już sam konflikt który wybuchnie w naszym mieść bez wprowadzania choćby strażnic lub też strażników wiary będzie wyjątkowo trudno do okiełznania... ale nie niemożliwy.

Pozostaje mi życzyć wam dobrej zabawy podczas zarządzania tą lodową metropolią w której nikt nie chciał by za cholerę mieszkać. Zapraszam do uniwersum Frostpunka.

Pozdrawiam.

Tybero.