Gdy dochodzisz do momentu, że jest Ci wszystko jedno.

A więc zacznijmy od początku, interesować się grami zacząłem już jako młody chłopaczek, gdzieś tak w wieku 8, może 9 lat, piękne czasy, każdy dobrze o tym wie.
W moim wypadku było to dobre 11, czy tam 12 lat temu, więc jest co wspominać.
Specjalnie zalogowałem się na konto w Roblox aby sprawdzić kiedy założyłem tam konto, było to w roku 2009, czyli jak miałem 12 lat, grałem wtedy z kuzynem, spędzaliśmy tam wieeele dobrych godzin, dla 12 letniego dziecka było to spełnienie marzeń, pełno trybów, wszystkie najnowsze trendy przełożone do świata gry, LEGO-podobna grafika, coś w stylu sekretu sukcesu Minecrafta, prostota, wygląd i grywalność, może o tym także świadczyć to że po 8 latach miałem ochotę do niej wrócić.
Zastanawiam się sam czy jest to ze względu na nostalgię czy na to jaką jest grą, lecz patrząc na nią dzisiaj raczej jest to czysta nostalgia.

Sama gra w sobie nie jest odstraszająca, jestem osobą której dużo do szczęścia nie potrzeba więc taka prostota jest nawet dla mnie wskazana, w końcu kilka lat temu nawet dałem się porwać minecraftowi, ale to jedynie na początku gdy byłą takim pysznym surowym wytworem, dzisiaj nie potrafię poznać tej gry, szkoda bo mam ochotę wrócić lecz to nie moja bajka już.
Same tryby gry są bardzo obfite w "content" często sam jestem zaskoczony jak wiele ktoś potrafił wpakować a taką grę, samo to że jest tam gra w stylu Battlefielda która na prawdę robi wrażenie, przyznam się bez bicia że bawiłem się na nim zacnie, kawał dobrej roboty, autor powinien być dumny z tego co potrafił w tych kwadracikach stworzyć, jest to jedyny "mod" który tak mnie potrafił porwać nie zważając na to w co gram, potrafiłem się od tego odciąć i cieszyć z rozgrywki.
Osobiście jestem fanem wszelkiego rodzaju "Tycoonów" czyli bezmózgich trybów gdzie budujemy wszelkiego rodzaju twory, na początku dostajemy troszkę pieniążków aby rozpocząć zarabiania a potem ulepszamy różne machiny abyśmy dostawali jej więcej i abyśmy mogli rozbudowywać nasze włości coraz bardziej, polega to na staniu w miejscu i czekaniu na pieniądze, tak w skrócie.
Sam nie wiem czemu ale zawsze było to dla mnie czymś wyjątkowym, nie rozumiałem sensu grania w "Symulator szkoły" czy "Bądź dorosłym", czy jeszcze dziwniejszym "Adoptuj i wychowuj dziecko", a o wyborach w niektórych z "Symulatorów pracy" gdzie mogliśmy wybrać czy chcemy pracować w KFC czy może wolimy być doktorem, ciężkie wybory, bez żadnej wątpliwości.

Podsumowując, czy jest to gra dla osób w moim wieku? Zdecydowanie nie, Czy mam zamiar z nią skończyć? Zdecydowanie nie.
Jest to piękny sposób na odstresowanie się po ciężkim dniu na uczelni, w szkole, w pracy w co kto robi, wchodzimy sobie na jakiś tryb i nie musimy się w ogóle starać gdyż jest to gra robiona pod wiadomą grupę wiekową i nikt nie powinien mieć problemów by sprostać wyzwaniom które oferuje.
Mimo iż dopadło ją cała ta chora jazda ze skórkami i innymi tego typu wymysłami to dalej da się spędzać w niej czas, może nie długie godziny ale na szybką 30 minutową może godzinną partyjkę jak najbardziej się sprawdza.
Co prawda da się odczuć że jesteśmy gorsi gdyż nie pakujemy w to pieniędzy które dają nam ogromną ilość sposobów na posiadanie przewagi nad innymi graczami, lecz jeśli ktoś ma to gdzieś tak jak ja, to jak najbardziej polecam dać jej szansę, tylko najlepiej gdy jesteśmy sami, raczej nie jest to coś co każdy pochwali, sam już kilka razy czułem dziwne spojrzenia poszczególnych osób gdy nie miałem pomysłu co robić i odpaliłem sobie przyjazne klocuszki.
Najlepiej siąść sobie w zaciszu i cieszyć się tym co oferuje.
Jest to dobre rozwiązanie gdy już nie mamy pomysłu w co grać i nie mamy sił szukać rozwiązania.
Pozdrawiam serdecznie.